วันพฤหัสบดีที่ 30 ตุลาคม พ.ศ. 2557

ถาม?



ท่านเคยทำประโยชน์ใด อะไรบ้าง
จึงพายขวางลำน้ำ ทรามสมัย
จะผ่านมากี่ยุค ก็รุกไล่
เคยพอใจใครไหม ในความจริง

ปล่อยให้เขาทำงาน เพื่อสานก่อ
ปัญหารอให้แก้ ที่แน่นิ่ง
ยังจะมาตีลวง หวังช่วงชิง
ให้พวกลิงหัวเราะ เคาะกะลา

ทนไม่ได้ กันหรือไร
ลองนิ่งในพฤติกรรม สำมะหา
ให้เขาได้ทำงาน ตามเวลา
แล้วค่อยมาตีต่อ ก็ยังทัน

คอยยุแยงแดกดัน จนปั่นป่วน
ลองทบทวนด้วยใจ ได้ไหมท่าน
ถึงจะมีสิบกร เยี่ยงทศกัณฑ์
ก็แก้ไขไม่ทัน นะท่านนะ


วันอังคารที่ 28 ตุลาคม พ.ศ. 2557

แม่นักบุญ



เบื้องหน้าคือนักบุญ น่าหนุนนัก
เป็นที่รักของใครใคร ใจสูงส่ง
อุทิศตนอุทิศใจ ในจำนงค์
ตะลุยดงแดนไพร ในกันดาร

ระดมทุนหนุนเนื่อง เป็นเรื่องเล่า
นิทานยาวขึ้นชื่อ มือประสาน
ศรัทธาจากเมืองหรู สู่หิมพานต์
บำเพ็ญทานเยี่ยงพระเวช..เฉกต้องมนต์

คนหลงเชื่อหลงลม คารมหล่อน
ยามหยอกย้อนเครื่องเช่น ไม่เห็นหน
แกล้งหลบลี้หนีหาย..สายลมบน
จะเจอคนเช่นนี้...อีกกี่คน


บ้านฉัน...อีกสักตอน



เสียงความทุกข์คืบหา เข้ามาใกล้
ถึงข้างในชายคา น่าสงสัย
เริ่มทิ้งถิ่นหญิงชาย ย้ายกันไป
อยู่ให้ไกลจากตรงนี้ หาที่ทาง

แล้วค่อยค่อยจากไป ในที่สุด
เกินจะหยุดทุกสิ่ง ต้องทิ้งร้าง
สวนผลไม้ไร่นา ทั้งป่ายาง
ที่เคยสร้างด้วยเหงื่อ เพื่อจะไป

ทิ้งบ้านพ่อเมืองแม่ แต่หนหลัง
สายสะดือเคยฝัง ข้างไม้ใหญ่
รักที่นี่แต่กลัว เต็มหัวใจ
เมื่อทุกข์ภัยลามรุก ทุกอณู

ใครเคยบอกฉันว่า จะมาช่วย
ให้แผ่นดินนี้สวย...ไม่ต้องหรู
ขอแค่เพียงเหลียวหน้า หันมาดู
ว่าเขาอยู่กันอย่างไร ในชายแดน

การใช้เงินทับถม จมในเนื้อ
หนอนในเกลือหมุนวน เป็นวงแหวน
เกาะกุมกินกัดเล็ม เกลือเค็มแทน
โอ้..ช่างแสนหวานนัก...พวกลักกิน


วันจันทร์ที่ 21 เมษายน พ.ศ. 2557

จะนั่งอยูทำไม

จะนั่งอยู่ทำไม ในตำแหน่ง
เมื่อคนแช่งทุกวัน ขวัญผวา
นั่งเพื่อโกงเพื่อกิน สิ้นศรัทธา
คนก่นด่า สาปแช่ง ทุกแห่งไป


จะนั่งอยู่ทำไม ในอำนาจ
คนในชาติไม่ต้องการ พาลขับไล่
มีความสุขกับการดื้อ หรืออย่างไร
ประเทศไทย ใช่มีแค่ แกเท่านั้น


วันอังคารที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2556

ปีบบาน

...
ปีบดอกบานอ้อนฟ้า ท้าลมหนาว
บอกเรื่องราววันผ่าน ทั้งหวานขม
ทุกเรื่องราวทุกเวลา ทุกอารมณ์
คือผู้ชม ผู้แสดง แห่งชีวิต

วันอาทิตย์ที่ 21 เมษายน พ.ศ. 2556

ฉันคือฉัน



ฉันแค่คนเขียนกานท์ ไว้อ่านเล่น
หาใช่เป็นกวี ที่ยิ่งใหญ่
หากอ่านแล้วชื่นชอบ ก็ขอบใจ
เชิญกดไลค์ตามสบาย ได้ทุกคน

ใครไม่ชอบผ่านไป ก็ไม่ว่า
เพราะลีลาห่าม ๆ ตามเหตุผล
อารมณ์ดีก็ซาบซ่าน หวานกมล
อารมณ์หม่นก็อย่าอ่าน..พาลขุ่นมัว

เขียนสัพเพเหระ ดาระดาด
ไม่ประกาศ อุดมการณ์ จารเลือกขั้ว
แต่ก็มีที่สุด จุดยืนชัวร์
อย่ามามั่ว เอาเป็นพวก เพื่อจวกใคร.


วันพุธที่ 10 เมษายน พ.ศ. 2556

สงครามชายแดนใต้


นราธิวาส ยะลา  ปัตตานี
สงครามที่ ไม่สิ้นสุด ไร้จุดหมาย
แต่ละวัน วาบหวาม กับความตาย
บอกไม่ได้ ว่าอะไร ที่ต้องการ

มุ่งหมาย เข่นฆ่า ไม่ปราศัย
ได้อะไร ก็ไม่รู้ ฤดูผ่าน
จะเป็นอยู่ อย่างนี้ กี่กัปกาล
จนกว่าบ้าน เมืองร้าง หรืออย่างไร..