ปัตตานีคุเคล้า กลิ่นคาวเลือด
กลับมาเดือดอีกครั้ง รั้งไม่อยู่
เพราะขาดการเอาใจใส่ สนใจดู
สังเวยครูเป็นเหยื่อ นโยบาย
แก้ลวกลวกยิ่งกว่า ลวกบะหมี่
ปัตตานีจึงเดือดอยู่ มิรู้หาย
ยังคงมีนิยาม ของความตาย
กระสุนนัดสุดท้าย จากปลายปืน
จะยืนหยัดต่อไป อย่างไรเล่า
เด็กคงเขลาต่อไป ใจสะอื้น
เมื่อครูผู้สร้างสรรค์ ทุกวันคืน
ไร้ที่ยืนบนแผ่นดิน มิคสัญญี
จะโหดร้ายเกินไป หรือเปล่านะ
ถึงรานระครูไทย ไร้ทางหนี
ไม่รู้สึกรู้สา เลยฤดี
ว่ายังมีภาคใต้..ที่ชายแดน
